Έχετε σκεφτεί ποτέ το πώς η σκέψη μας μπορεί να αλλάξει την ενέργεια των πραγμάτων; Το πώς μια απλή αλλαγή οπτικής τους μπορεί να επηρεάσει το πώς τα βλέπουμε και τα αντιμετωπίζουμε; Και όμως, τόσο η οπτική μας στα πράγματα, όσο και η χρήση θετικά φορτισμένης γλώσσας μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας απέναντί τους.
Πόσες φορές βάζουμε απαγορεύσεις και όρια στον εαυτό μας, ξεκινώντας με φράσεις όπως ”αυτό είναι εκτός/απαγορεύεται/δεν πρέπει να το κάνω” και ως δια μαγείας το αντικείμενο της απαγόρευσης γίνεται διακαής πόθος και το μυαλό μας γυρίζει συνεχώς γύρω από αυτό; Αν σας έλεγα λοιπόν πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η φράση μας ξεκινούσε σαν ”επιλέγω να κάνω αυτό/θα προτιμήσω αυτό” και ούτω καθεξής, πώς θα νιώθατε γι’ αυτό; Ήδη από το άκουσμα των φράσεων αυτών, δεν σας δίνεται μια αίσθηση ελεύθερης επιλογής, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στην πρώτη περίπτωση;
Point of view, point of YOU
Αισθάνομαι πως ώρες ώρες είναι λες και είμαστε εκπαιδευμένοι, γαλουχημένοι ίσως να ζούμε με ”εξωτερικές” απαγορεύσεις. Το έχω αναφέρει και σε άλλο άρθρο, το πιστεύω όμως ιδιαίτερα ότι σε αυτό έχει βάλει το χεράκι της αυτή η πληθώρα πληροφοριών που κυκλοφορεί εκεί έξω και οι κάθε είδους επιταγές: συμπεριφοράς, εμφάνισης, τα ”must” της επιτυχίας κάθε λογής, διατροφής, άσκησης και όσα άλλα βάζει ο νους. Και θα μου πείτε, και εύλογα βέβαια, ότι καλά, κακή είναι η πληροφορία; Φυσικά και όχι. Μια πληροφορία από μόνη της δεν έχει τίποτα το μεμπτό. Το πρόβλημα με την πληροφορία έχει να κάνει με τον δέκτη της και κατά πόσο φιλτράρει και κατανοεί αυτό που λαμβάνει. Ακόμα περισσότερο δε, έχει να κάνει με την ίδια τη σχέση του δέκτη με τον εαυτό του, το κατά πόσο ο ίδιος γνωρίζει, αποδέχεται και στηρίζει τις δικές του προτιμήσεις και ανάγκες και κατά πόσο έχει ισχυρή ή όχι επαφή με το ίδιο του το σώμα, το μυαλό και την ψυχή.
Ζούμε σε μία εποχή που όλα γύρω μας μας μαθαίνουν ότι πρέπει να είμαστε κάτι άλλο από αυτό που αβίαστα μας βγαίνει. Λες και δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις εσωτερικές μας φωνές, λες και τα σήματα που μας στέλνει το σώμα μας και το μέσα μας γενικότερα είναι κάτι που είναι για τους ”αδύναμους” και σίγουρα δεν είναι ”in”. Λες και αν στο τώρα αρνηθούμε και στερηθούμε κάποια πράγματα, θα φτάσουμε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό το κάποτε που κουβαλάει το ιδανικό μας. Ιδανικό με βάση ποιον; Γιατί φτάνουμε να πιστεύουμε πως υπάρχει ένα ιδανικό και σωστό μοντέλο για όλους και αν τυχόν και αποκλίνουμε από αυτό, είμαστε αποτυχημένοι και αδύναμοι; Γιατί να μην πρέπει να θέλουμε και εμείς όλα όσα θέλουν οι υπόλοιποι;
Κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η αλλαγή της οπτικής μας στα πράγματα. Η στροφή μας προς τα μέσα, προς τον εαυτό μας, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του, κομμάτι των οποίων είναι και οι επιθυμίες. Αλίμονο σε όποιον τις καταπιέζει όλη την ώρα με σκοπό να φτάσει το εξωτερικά οριζόμενο ως ιδανικό! Όλοι το ξέρουμε άλλωστε καλά πως ό,τι πάμε να καταπιέσουμε και να πνίξουμε, επιστρέφει πάντα πιο δυνατό από πριν… Υπάρχει λόγος λοιπόν να είμαστε συνέχεια στα όχι και τα μη; Υπάρχει λόγος να είμαστε τόσο αυστηροί με τον εαυτό μας σε κάποια πιο ανούσια πράγματα όπως το να φάμε πχ ένα γλυκό όταν θα το θελήσουμε;
Έστω ότι είμαστε σε ένα πρόγραμμα, ή ακόμα καλύτερα σε μια φάση στην οποία έχουμε οι ίδιοι επιλέξει να τρεφόμαστε πιο υγιεινά και ισορροπημένα και να σου μια μέρα μας έρχεται η όρεξη να φάμε ένα παγωτό. Νιώθουμε πολύ όμορφα με τη διατροφή και τις επιλογές μας. Συνήθως από τις πρώτες μας σκέψεις βέβαια είναι ότι ”απαπα, θα χαλάσω τη διατροφή/αυτό έχει ζάχαρη/δεν κάνει” κτλ κτλ. Αν λοιπόν αντί να αφήσουμε αυτές τις σκέψεις να μας χαλάσουν τη στιγμή αλλά και ενδεχομένως να βάλουν ένα τουβλάκι στη δημιουργία ενός νέου απωθημένου που βγαίνει από αυτή την απαγόρευση που βάζουμε στον εαυτό μας, προχωρήσουμε στην όποια επιλογή μας στηρίζοντάς την με μια θετικά φορτισμένη δήλωση; ”Προτιμώ/επιλέγω το *Χ*, γιατί *Ψ*”. Πιάνετε το vibe εδώ;
Όλα ξεκινούν στο μυαλό μας
Έχει πολύ μεγάλη σημασία η χρήση της γλώσσας. Οι σκέψεις και τα λόγια μας μπορούν να διαμορφώσουν τις πράξεις μας και τη γενικότερη συμπεριφορά μας. Μια αλλαγή γωνίας από την οποία βλέπουμε τα πράγματα, μπορεί να κάνει μικρά και μεγάλα θαύματα στην καθημερινή μας ζωή, να μας κάνει πιο χαρούμενους, ικανοποιημένους και ευτυχισμένους με τις επιλογές και τις αποφάσεις μας. Κρατάει το μυαλό μας ήρεμο, την ψυχή πιο ανάλαφρη. Ας μην ξεχνάμε πως σε οτιδήποτε εμείς δίνουμε δύναμη κατ’ αυτό τον τρόπο, αποκτά δύναμη πάνω μας. Και κάπως έτσι, όλα είναι ενέργεια. Ακριβώς γι’ αυτό λοιπόν και επειδή η ενέργεια είναι κάτι που ανακυκλώνεται μονίμως, αξίζει να ξεκινάμε στα πράγματα με θετική σκέψη και θετικές εκφράσεις.
Με τη σκέψη και το λόγο μας μεταδίδουμε ενέργεια στις πράξεις μας και όλο αυτό περνάει και στη συμπεριφορά και τη στάση μας απέναντι στα πράγματα. Μια θετική στάση προδιαθέτει επιτυχία και μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία, με ένα βήμα τη φορά.
Τι θα ήταν κάτι που θα κρατούσατε από τα παραπάνω; Ποια η γνώμη σας; Μοιραστείτε την μαζί μου στα σχόλια, όπως επίσης και οποιαδήποτε άλλη ιδέα, πρόταση, παρατήρηση και σχόλιο. Μοιραστείτε το άρθρο με κάποιον που θα μπορούσε να του φανεί χρήσιμο και να του δώσει λίγο motivation.
Με αγάπη,
Έλενα 🙂
